Αναρτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2019 από την Judith Curry
“Έχω πραγματικά τον φόβο ότι η κλιματική αλλαγή θα σκοτώσει εμένα και όλη την οικογένειά μου. Δεν αστειεύομαι καθόλου. Είναι το μόνο που σκέφτομαι τους τελευταίους 9 μήνες, κάθε δευτερόλεπτο της ημέρας. Πονάει το στομάχι μου. Δεν τρώω ούτε κοιμάμαι και παθαίνω κρίσεις πανικoύκαθημερινά. Είναι μια η ώρα τη νύχτα και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Είμαι μουδιασμένη από τον φόβο.”
– Νεαρή ενήλικη στο Ηνωμένο Βασίλειο
Επιστολή μιας ενήλικης νεαρής από το Ηνωμένο Βασίλειο
(Έλαβα αυτή την επιστολή χθες βράδυ, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου:)
“Δεν έχω ιδέα αν αυτή είναι η σωστή διεύθυνση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σας, αλλά μόλις την βρήκα και σκέφτηκα να κάνω μια προσπάθεια. Το όνομά μου είναι XXX. Είμαι 20 ετών, από το Ηνωμένο Βασίλειο. Είμαι σε μία κατάσταση την οποία η μόνη λέξη που μπορεί να την περιγράψει είναι βάσανιστήριο, επειδή πραγματικά φοβάμαι ότι η κλιματική αλλαγή θα σκοτώσει εμένα και ολόκληρη την οικογένειά μου. Δεν αστειεύομαι. Είναι το μόνο που σκέφτομαι τους τελευταίους 9 μήνες, κάθε δευτερόλεπτο της ημέρας. Πονάει το στομάχι μου, δεν τρώω ούτε κοιμάμαι και παθαίνω κρίσεις πανικού καθημερινά. Είναι μια η ώρα τη νύχτα και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Είμαι μουδιασμένη από τον φόβο. Προσπάθησα να κάνω τη δική μου έρευνα, δοκίμασατα πάντα. Δεν είμαι ηλίθια, είμαι αρκετά λογικά σκεπτόμενη αλλά, σε αυτό το σημείο, μερικές φορές κυριολεκτικά θα ήθελα να μην είχα γεννηθεί. Νιώθω τόσο θλιμμένη και φοβισμένη. Πρόσφατα έμαθα για το έργο σας και θα εκτιμούσα ιδιαίτερα οποιαδήποτε στοιχεία μπορείτε να μου δώσετε, ή ελπίδα, ή συμβουλή μέσω e-mail. Είμαι ήδη χορτοφάγος και ανακυκλώνω τα πάντα. Πραγματικά προσπαθώ . Παρακαλώ βοηθήστε με. Με οποιοδήποτε τρόπο μπορείτε. Κοντεύω να χάσω το μυαλό μου εδώ.”
Απάντηση της Judith Curry
Ακούμε μια αυξανόμενα στριγκή ρητορική από το Κίνημα ExtinctionRebellion και άλλους ακτιβιστές σχετικά με την “υπαρξιακή απειλή” της “κλιματικής κρίσης”, “το εκτός ελέγχου κλιματικό χάος” κλπ. Σε ένα πρόσφατο άρθρο της, η Greta Thunberg δήλωσε: “Γύρω στο 2030 κινδυνεύουμε να ενεργοποιήσουμε μια μη αναστρέψιμη αλυσιδωτή αντίδραση πέρα του ανθρώπινου ελέγχου, η οποία θα οδηγήσει στο τέλος του πολιτισμού μας όπως τον ξέρουμε”. Από το Extinction Rebellion: “Είναι αντιληπτό ότι αντιμετωπίζουμε μια πρωτοφανή κατάσταση παγκόσμιας έκτακτης ανάγκης. Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση ζωής ή θανάτου δικής μας επινόησης. ”
Είναι πιο δύσκολο να αγνοήσουμε παρόμοιες δηλώσεις , όταν αυτές γίνονται από υπεύθυνα άτομα που εκπροσωπούν τα Ηνωμένα Έθνη. Στην εισήγηση του στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Άλλαγή αυτή τη βδομάδα στη Μαδρίτη (COP25), ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Antonio Guterres δήλωσε ότι “το σημείο μη επιστροφής δεν είναι πλέον πέρα από τον ορίζοντα”. Ο Hoesung Lee, πρόεδρος της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), δήλωσε ότι “αν παραμείνουμε στην τωρινή πορεία μας, απειλούμε την ύπαρξή μας σε αυτόν τον πλανήτη”.
Οπότε. . . γιατί ακριβώς πρέπει να ανησυχούμε; Σκεφτείτε τα ακόλουθα στατιστικά στοιχεία:
Κατά τον προηγούμενο αιώνα, σημειώθηκε μείωση του αριθμού των θανάτων από φυσικές καταστροφές κατά 99%, στην διάρκεια της ίδιας περιόδου που ο παγκόσμιος πληθυσμός τετραπλασιάστηκε.
Ενώ οι παγκόσμιες οικονομικές απώλειες από τις καιρικές και κλιματικές καταστροφές αυξάνονται, αυτό οφείλεται στην αύξηση του πληθυσμού και της ιδιοκτησίας σε ευπαθείς τοποθεσίες. Οι παγκόσμιες απώλειες λόγω καιρικών συνθηκών ως ποσοστό του παγκόσμιου ΑΕΠ έχουν μειωθεί περίπου 30% από το 1990.
Ενώ η IPCC έχει εκτιμήσει ότι η στάθμη της θάλασσας θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 0,6 μέτρα μέχρι το 2100, θυμηθείτε ότι οι Κάτω Χώρες προσαρμόστηκαν πριν από 400 χρόνια να ζουν κάτω από τη στάθμη της θάλασσας.
Οι αποδόσεις των καλλιεργειών συνεχίζουν να αυξάνονται σε παγκόσμιο επίπεδο, υπερβαίνοντας κατά πολύ αυτό που χρειάζεται για να τραφεί ο κόσμος. Η γεωργική τεχνολογία έχει μεγαλύτερη σημασία από το κλίμα.
Το ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού που ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας μειώθηκε από 36% το 1990 σε 10% το 2015.
Ενώ πολλοί άνθρωποι μπορεί να αγνοούν αυτά τα καλά νέα, αντιδρούν σε κάθε μετεωρολογική ή κλιματική καταστροφή στις ειδήσεις. Ακτιβιστές επιστήμονες και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αρπάζουν γρήγορα κάθε ακραίο καιρικό φαινόμενο σαν να έχει τα δακτυλικά αποτυπώματα της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής – αγνοώντας τις αναλύσεις πιο λογικών επιστημόνων που παρουσιάζουν περιόδους ακόμη πιο ακραίων καιρικών συνθηκών κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, όταν οι εκπομπές ορυκτών καυσίμων ήταν πολύ μικρότερες.
Λοιπόν… γιατί ανησυχούμε τόσο πολύ για την κλιματική αλλαγή; Η ανησυχία για την κλιματική αλλαγή δεν έχει να κάνει τόσο με την υπερθέρμανση που σημειώθηκε τον περασμένο αιώνα. Αντίθετα, η ανησυχία αφορά στο τι θα μπορούσε να συμβεί στον 21ο αιώνα ως αποτέλεσμα των αυξανόμενων εκπομπών ορυκτών καυσίμων. Με έμφαση στο “θα μπορούσε”.
Ανησυχητικά δημοσιεύματα εκδίδονται για κάθε νέοεκτιμώμενο κλιματικό μοντέλο που προβλέπει μελλοντικές καταστροφές από πείνα, μαζικές μεταναστεύσεις, καταστροφικές πυρκαγιές κλπ. Ωστόσο, αυτά τα ανησυχητικά σενάρια της κλιματικής αλλαγής του 21ου αιώνα προϋποθέτουν ότι πιστεύουμε”έξι απίθανα πράγματα πριν το πρωινό”, όπως και η Λευκή Βασίλισσα της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων.
Τα πιο ανησυχητικά σενάρια της κλιματικής αλλαγής του 21ου αιώνα συνδέονται με το σενάριο τροχιάς της συγκέντρωσηςτων αερίων θερμοκηπίου RCP8.5 (Representative Concentration Pathway 8.5 ). Συχνά χαρακτηρίζεται λανθασμένα ως ένα σενάριο της υφιστάµενης κατάστασηςτο οποίο προΰποθέτει μη ρεαλιστικές μακροπρόθεσμες εξελίξεις για τον πληθυσμό και την επιβράδυνση της τεχνολογικής καινοτομίας. Ακόμα πιο απίθανη είναι η υπόθεση ότι ο κόσμος θα τροφοδοτείται ενεργειακά σε μεγάλο βαθμό από τον άνθρακα.
Παρόλο που αυτή η πρόβλεψη είναι αβάσιμη, το RCP8.5 είναι το αγαπημένο σενάριο για δημοσιεύσεις που βασίζονται σε προσομοιώσεις κλιματικών μοντέλων. Εν ολίγοις, το RCP8.5 είναι μια πολύ χρήσιμη συνταγή για την προετοιμασία σεναρίων περί ανησυχητικών επιπτώσεων από την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή. Τα οποία, φυσικά, προβάλλονται και στη συνέχεια διογκώνονται από δελτία τύπου και αναφορές των ΜΜΕ.
Εκτός από το ζήτημα της αύξησης των αερίων θερμοκηπίου, υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα σχετικά με το πόσο θα υπερθερμανθεί ο πλανήτης σαν συνέπεια του διπλασιασμού του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα –το οποίο αναφέρεται ως ισοζύγιο κλιματικής ευαισθησίας” (ECS). Η 5η Έκθεση Αξιολόγησης της IPCC (2013) παρείχε ένα εύρος μεταξύ 1 και 6 C, με ”πιθανή” κλίμακα μεταξύ 1,5 και 4,5 C.
Στα χρόνια που ακολούθησαν την 5η Έκθεση Αξιολόγησης, η αβεβαιότητα έχει αυξηθεί. Τα τελευταία αποτελέσματα κλιματικών μοντέλων – που προετοιμάστηκαν για την 6η Έκθεση Αξιολόγησης της IPCC – δείχνουν ότι η πλειονότητα των κλιματικών μοντέλων παράγει τιμές ECS που υπερβαίνουν τους 5 C. Η προσθήκη ανεπαρκώς κατανοητών πρόσθετων διαδικασιών στα μοντέλα έχει αυξήσει τη σύγχυση και την αβεβαιότητα. Παράλληλα, βελτιωμένες προσπάθειες για τον προσδιορισμό των τιμών τουισοζύγιου κλιματικής ευαισθησίας από το ιστορικό αρχείο δεδομένων επιτυγχάνουν τιμές ECS περίπου 1.6 C, με εύρος από 1.5 έως 2.7 C.
Με αυτή την τεράστια κλίμακα αβεβαιότητας στις τιμές του ισοζύγιου κλιματικής ευαισθησίας, η χαμηλότερη τιμή μεταξύ των κλιματικών μοντέλων είναι 2.3 C, με λίγα μοντέλα να έχουν τιμές κάτω των 3 C. Ως εκ τούτου, το κατώτερο άκρο της κλίμακας ECS δεν καλύπτεται από τα κλιματικά μοντέλα, με αποτέλεσμα οι εκτιμώμενες θερμοκρασίες για τον 21ο αιώνα να είναι μεροληπτικά υψηλές, με μικρότερο εύρος σε σχέση με το εύρος της αβεβαιότητας του ECS.
Όσον αφορά την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, οι πρόσφατες εθνικές εκθέσεις αξιολόγησης των ΗΠΑ έχουν συμπεριλάβει ένα χειρότερο σενάριο αύξησης της στάθμης της θάλασσας για τον 21ο αιώνα, κατά 2,5 μ. ύψος. Οι ακραίες εκτιμήσεις της αύξησης της στάθμης της θάλασσας βασίζονται σε προσομοιώσεις τροχιάς συγκέντρωσης των αέριων θερμοκηπίου και προσομοιώσεις κλιματικών μοντέλων που κατά κανόνα είναι πολύ θερμότερα, σε σχέση με το εύρος αβεβαιότητας του ECS. Τα πιο ακραία σενάρια της αύξησης της στάθμης της θάλασσας στον 21ο αιώνα βασίζονται σε θεωρητικές και δύσκολα κατανοητές φυσικές διαδικασίες που υποτίθεται ότι επιταχύνουν την κατάρρευση του Ηπειρωτικού Πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής. Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι αυτές οι διαδικασίες είναι πολύ απίθανο να επηρεάσουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας στον 21ο αιώνα.
Μέχρι σήμερα, στις περισσότερες περιοχές που είναι πιο ευάλωτες στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας, η τοπική βύθιση από τις γεωλογικές διεργασίες και την χρήση γης έχει ξεπεράσει την άνοδο της στάθμης της θάλασσας από την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Για να περιπλέξουμε περαιτέρω τις προβλέψεις του κλιματικού μοντέλου για τον 21ο αιώνα, τα κλιματικά μοντέλα επικεντρώνονται μόνο στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή – δεν επιχειρούν να προβλέψουν τις φυσικές κλιματικές διακυμάνσεις από την ηλιακή δραστηριότητα, τις ηφαιστειακές εκρήξεις και τις μακροπρόθεσμες μεταβολέςστα μοτίβα ωκεάνιων ρευμάτων. Δεν έχουμε ιδέα πώς θα εκδηλωθεί η φυσική κλιματική μεταβλητότητα τον 21ο αιώνα και εάν η φυσική μεταβλητότητα θα κυριαρχήσει σε σχέση με την ανθρωπογενή αύξηση της θερμοκρασίας.
Ακόμα δεν έχουμε μια ρεαλιστική εκτίμηση για το πώς θα μας επηρεάσει ένα θερμότερο κλίμα και εάν θα είναι “επικίνδυνο”. Δεν έχουμε κατανοήσει ορθά το πώς η αύξηση της θερμοκρασίας θα επηρεάσει τα μελλοντικά ακραία καιρικά φαινόμενα. Η χρήση και εκμετάλλευση της γης από τους ανθρώπους είναι ένα πολύ μεγαλύτερο ζήτημα από την κλιματική αλλαγή όσον αφορά την εξαφάνιση ειδών και την υγεία των οικοσυστημάτων.
Μας είπαν ότι η επιστήμη της κλιματικής αλλαγής “απεφάνθη”. Ωστόσο, στην επιστήμη του κλίματος υπήρξε ένταση μεταξύ της τάσης για μια επιστημονική “συναίνεση” για τη στήριξη της χάραξης πολιτικής, έναντι της διερευνητικής αναζήτησης που ωθεί τα όρια της γνώσης. Η επιστήμη του κλίματος χαρακτηρίζεται από μια ταχέως εξελισσόμενη βάση γνώσεων και διαφωνία μεταξύ των ειδικών. Οι προβλέψεις για την κλιματική αλλαγή στον 21ο αιώνα χαρακτηρίζονται από βαθιά αβεβαιότητα.
Όπως αναφέρθηκε σε πρόσφατη εργασία που συνυπέγραψε ο Δρ Tim Palmer του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, υπάρχει “βαθιά δυσαρέσκεια σχετικά με την ικανότητα των μοντέλων μας να πληροφορούν την κοινωνία για το ρυθμό της υπερθέρμανσης, τον τρόπο με τον οποίο αυτή η υπερθέρμανση εκδηλώνεται τοπικά και το τι συνεπάγεται η πιθανότητα εκπλήξεων”. Δυστυχώς, η εμμονή των επιστημών σε μία στρατηγική άμυνας οδηγεί σε ψευδείς εντυπώσεις σχετικά με την πηγή της σιγουριάς μας και την ικανότητά μας να ανταποκριθούμε στις επιστημονικές προκλήσεις που θέτει ένας κόσμος ο οποίος γνωρίζουμε ότι υπερθερμαίνεται παγκοσμίως”.
Δεν έχουμε απλώς υπεραπλουστεύσει το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, αλλά έχουμε επίσης υπεραπλουστεύσει και την “λύση” του. Ακόμα κι αν αποδεχτείς τις προβλέψεις των κλιματικών μοντελών και το ότι η υπερθέρμανση είναι επικίνδυνη, υπάρχει διαφωνία μεταξύ των ειδικών σχετικά με το αν μία ραγδαία επιτάχυνση της απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα είναι η κατάλληλη πολιτική απάντηση. Σε κάθε περίπτωση, η ταχεία μείωση των εκπομπών από ορυκτά καύσιμα για τη βελτίωση των δυσμενών επιπτώσεων των ακραίων καιρικών φαινομένων στο εγγύς μέλλον μοιάζει όλο και περισσότερο με ευσεβή πόθο.
Η κλιματική αλλαγή – τόσο η ανθρωπογενής όσο και η φυσική – είναι ένα χρόνιο πρόβλημα που θα απαιτήσει συνεχή επίβλεψη τους επόμενους αιώνες.
Μας είπαν ότι η κλιματική αλλαγή είναι μια “υπαρξιακή κρίση”. Ωστόσο, με βάση την τρέχουσα αξιολόγηση της επιστήμης, η κλιματική απειλή δεν είναι υπαρξιακή, ακόμη και στις πιο ανησυχητικές υποθετικές εκφάνσεις της. Ωστόσο, η αντίληψη της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής ως μίας επικείμενης Αποκάλυψης έχει περιορίσει τις πολιτικές επιλογές που είμαστε πρόθυμοι να εξετάσουμε. Η αντιλαμβανόμενη “επείγουσα ανάγκη” της δραστικής μείωσης των εκπομπών ορυκτών καυσίμων μας υποχρεώνει να πάρουμε βραχυπρόθεσμες αποφάσεις οι οποίες ενδέχεται να μην είναι οι βέλτιστες μακροπρόθεσμα. Επιπλέον, η μονομανιακή εστίαση στην εξάλειψη των εκπομπών ορυκτών καυσίμων αποσπά την προσοχή μας από τις κύριες αιτίες πολλών προβλήματων μας που θα μπορούσαμε να έχουμε μεγαλύτερη επιτυχία στην αντιμετώπιση τους στο κοντινό μέλλον.
Οι στρατηγικές κοινής λογικής για τη μείωση της ευαλωτότητας σε ακραία καιρικά φαινόμενα, τη βελτίωση της περιβαλλοντικής ποιότητας, την ανάπτυξη καλύτερων ενεργειακών τεχνολογιών και την αύξηση της πρόσβασης στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας, τη βελτίωση των γεωργικών πρακτικών και της χρήσης γης καθώς και την καλύτερη διαχείριση των υδάτινων πόρων μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για ένα πιο ευημερούμενο και ασφαλές μέλλον.
Κάθε μία από αυτές τις – “χωρίς τύψεις” – λύσεις υποστηρίζει τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, βελτιώνοντας παράλληλα την ανθρώπινη ευημερία. Αυτές οι στρατηγικές μας βγάζουν από το πολιτικό αδιέξοδο που έχουν επιφέρει οι τρέχουσες πολιτικές. Επίσης καθιστούν μη-αναγκαίες δαπανηρές πολιτικές που θα έχουν ελάχιστες βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις στο κλίμα. Τέλος, οι στρατηγικές αυτές δεν απαιτούν συμφωνία σχετικά με τους κινδύνους των ανεξέλεγκτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.
Δεν γνωρίζουμε πώς θα εξελιχθεί το κλίμα του 21ου αιώνα και θα εκπλαγούμε αναμφισβήτητα. Δεδομένης αυτής της αβεβαιότητας, ακριβείς στόχοι για τις εκπομπές αερίων και προθεσμίες δεν εχουν νόημα επιστημονικά . Μπορούμε να αποφύγουμε ένα μεγάλο μέρος των πολιτικών αγκυλώσεων, εφαρμόζοντας την κοινή λογική, στρατηγικές “χωρίς τύψεις” που βελτιώνουν τις ενεργειακές τεχνολογίες, βγάζουντους ανθρώπους από τη φτώχεια και τους κάνουν πιο ευπροσάρμοστους σε ακραία καιρικά φαινόμενα.
Η ακραία ρητορική του Extinction Rebellion και άλλων ακτιβιστών καθιστά πιο δύσκολη την πολιτική συμφωνία για μία πολιτικήως προς την κλιματική αλλαγή. Υπερβάλλοντας σχετικά με τους κινδύνους πέρα από τα όρια της αξιοπιστίας καθιστούν δύσκολο το να πάρουμε σοβαρά την κλιματική αλλαγή. Από την άλλη πλευρά, η εξαιρετικά ανησυχητική ρητορική έχει φοβίσει υπερβολικά τα παιδιά και τους νεαρούς ενήλικες.
Το μήνυμα της Judith Curry στα παιδιά και τους νέους ενήλικες: Μην πιστεύετε στις υπερβολές που ακούτε από το Extinction Rebellion και τους ομοίους τους. Αντί να κάνετε απεργία ή να ανησυχείτε, αφιερώστε χρόνο στο να μάθετε κάτι για την επιστήμη της κλιματικής αλλαγής. Οι εκθέσεις της IPCC είναι κάτι καλό για να ξεκινήσετε. Για μια κριτική ματιά σχετικά με την IPCC, το Climateetc. είναι μια καλή πηγή.
Οι κλιματικές αλλαγές – ανθρωπογενείς ή / και φυσικές – μαζί με τα ακραία καιρικά φαινόμενα, αποτελούν λόγους ανησυχίας. Ωστόσο, η ρητορική και η πολιτική της κλιματικής αλλαγής έχουν γίνει απολύτως τοξικές και δεν βγάζουν νόημα.
Στο μεταξύ, ζήστε τη ζωή σας με τον καλύτερο τρόπο. Το να προσπαθείτε όπου μπορείτε να μειώσετε τον αντίκτυπό σας στον πλανήτη είναι κάτι που αξίζει να κάνετε. Η κοινωνική ευημερία είναι η καλύτερη εγγύηση που έχουμε για να μειώσουμε την ευπάθειά μας στις ιδιοτροπίες του καιρού και του κλίματος.
Το μήνυμα της Judith Curryπρος το Extinction Rebellion και άλλους οπαδούς της Αποκάλυψης: Όχι μόνο δεν γνωρίζετε τίποτα για την κλιματική αλλαγή, φαίνεται επίσης ότι δεν γνωρίζετε τίποτα από ιστορία. Είστε ο δικός σας χειρότερος εχθρός – προκαλείτε μια παγκόσμια αντίδραση ενάντια σε κάθε αποτελεσματική ενέργεια για την προστασία του περιβάλλοντός μας ή την ελάττωση της ευπάθειας μας σε ακραίες καιρικές συνθήκες. Κάνετε τους νέους ανθρώπους να νιώθουν άθλια, ενώ δεν έχουν αρκετές εμπειρίες από τη ζωή για να αξιολογήσουν σωστά αυτές τις ανοησίες.